این روزها کمتر کسی است که از ذکر دلاوریها و مدیریت و توانمندیهای سردار فاتح فتنه استعمار در سوریه و عراق یعنی ژنرال قاسم سلیمانی مطلبی نقل نکند ؛ شایستگی ها و عزتی که این مرد حماسه ساز به کشور داده انسان را به یاد مرد بزرگ تاریخ ساز دیگر که ۴۰۰سال قبل می زیسته و به نوعی افتخاراتی مشابه را آفریده می اندازد ؛ این بزرگمرد سردار امامقلی خان پسر الله وردیخان سپهسالار شجاع عصر صفویه و قهرمان مبارزه با متجاوزین عثمانی و استعمارگران پرتغالی است ۰ اما اگر بخواهیم مقایسه و تطبیق تاریخی خود را عمیق تر کنیم ، بایستی صورت مسئله را وسیع تر ببینیم ۰ چرا ؟
چون به نظر می رسد این دو سردار لایق ماحصل و برایند اعتلا و عزت طلبی و شایسته سالاری زمان خود هستند ، یکی حاصل سیاست های مدبرانه و کارساز و توسعه متوازن عصر شاه عباسی و دیگری فرزند خلف انقلاب اسلامی و شکوفایی و رشد ایران در رهبری عزت مندانه آیت الله خامنه ای است ۰ به احتمال قریب به یقین این دو نفر ، دو نمونه عالی از نسل عظمت و سرفرازی و عمق فرهنگ و سیاست های عصری هستند که آن عصر و دوره به آنان مجال ترقی و رشد و نقش آفرینی تا چنین سطحی را می دهد ؛ وگرنه در دوره انحطاط اگر چنین شخصیت هایی هم باشند، مجال بروز و حضور و حماسه و عرض اندام را نمی یابند.
چنانکه از این دو نفر عظیم تر و بزرگتر سردار پرافتخار اسلام ، مالک اشتر نخعی است که در ظل خورشید ولایت ، حضرت علی (ع) اوج گرفت و درخشید ۰ و وا اسفا از درسهای تاریخ که وقتی علی و نظام علوی در تاریخ رخ پنهان نمود ، سرداری در ابعاد و عظمت مالک اشتر هم در صفحه تاریخ دیده نشد !
از مقایسه تاریخی (با ۴ قرن فاصله) این دو سردار میتوان نکات جالبی را دریافت :
نکته اول که تشابه جالبی را نشان می دهد این است که در کارنامه افتخارات نظامی امامقلی خان به غیر از فتح هرمز و پایان دادن به سلطه ۱۱۷ ساله استعمارگران پرتغالی در جزیره و تنگه استرتژیک هرمز و آزاد سازی و پاک سازی گمبرون (بندر عباس) و قشم و تسخیر بصره سوابق دیگری هم وجود دارد و آن زمانی است که محمد پاشا وزیر اعظم عثمانی به سال ۱۰۲۵ قمری با یکصد هزار نیروی جنگی به قصد تصرف قلعه ایروان به ایران تجاوز نمود ، امامقلی خان به همراه قرچقای خان سپهسالار لشکر ایران توانست شکست خفت باری به ترکان عثمانی بدهد ؛ از این نظر تجربه جنگی سردار عصر صفوی با سردار عصر انقلاب اسلامی در مقابل همسایه متجاوز غربی (عثمانی دیروز و بعثی های امروز) مشابه است.
نکته دوم : امامقلی خان حدود سی هزار نفر نیروی جنگی تحت امر خود داشته که حساب و کتاب و امورات و کارشان را خودش رسیدگی میکرده و هر وقت کشور را خطری بزرگ تهدید مینموده این نیروی جان بر کف وارد عمل میشده ( بگذریم از این نکته که همین نیرو و قدرت باعث وحشت جانشینان نالایق شاه عباس شده در قتل سردار تعجیل کردند!!) شاید به نوعی تشابه تاریخی با سپاه قدس و سپاه پاسداران دیده شود !!
سوم : تجربه جنگی با همسایه متجاوز غربی (عثمانی و بعثی ها ) به هر دو سردار تجربه و آزمون و کارآموزگی داد که توانستند در مقابل زیاده خواهیهای خارجی یعنی استعمارگران اسپانیایی و پرتغالی دیروز و امریکا و انگلیس و اروپای امروز سدی محکم ایجاد نمایند.
چهارم : محبوبیت و حضور ملی این دو سردار یک "عیار و نشانه" است ؛ اینها نماد و سمبل زنده و شفاف ارزشها و عظمت ها برای جامعه و ملتی هستند که در معرض تحول و انحطاط واقع شده است ؛ تا این سرداران برای مردم ، "قهرمان ملی" محسوب میشوند، این بدان معناست که هنوز "انحطاط" غلبه نکرده است و اعضای رئیسه جامعه (یعنی مغز و قلب ) سالمند و مسیر حرکت آن ملت در کل درست است ؛ هرچند در جزئیات حرف و حدیث ها زیاد باشد ۰
فاعتبروا یا اولی الابصار
