دومین جلسه بررسی کتاب حیات فکری-سیاسی امامان شیعه پنجشنبه هفتم اردیبشهت 96 با حضور دکتر نجفی و اعضای خانه بیداری تشکیل شد. موضوع این جلسه نیمه ابتدایی فصل "امام علی(علیه السلام)" بود که با ذکر فضایل ایشان آغاز شد. نجفی با بیان برخی از این فضایل از جمله هاشمی بودن هم از طرف پدر و هم از طرف مادر، اولین مؤمن به دعوت پیامبر، عقد اخوت با پیامبر و ایستادگی در جنگها، گفت: "شناخت امام علی (علیه السلام) از پیامبر، شناختی صرفاً عینی مانند شناخت دو فرد عادی از هم نیست بلکه شناختی ملکوتی است. البته درک این موضوع برای صحابه امکان پذیر نبود و به همین دلیل نه تنها حدیث غدیر نادیده گرفته شد بلکه در دوران خلفاء فضای حاکم به حدی خفقان آور بود که امام علی(علیه السلام) در این دوران تحقیر شدند و به انزوا رفتند. در واقع، خلفاء می خواستند امام علی(علیه السلام) دیده نشده و فراموش شود. دیده شدن امام، مشروعیت دستگاه را از بین می برد به همین دلیل اگر ایشان کوچکترین اعتراضی می کردند، کشته می شدند. از این رو، خود امام هم به این دیده نشدن راضی بودند زیرا در آن شرایط فقط می خواستند خط استقلال خودشان را حفظ کنند."

رئیس خانه بیداری در ادامه ذکر این نکته را مهم دانست که:"در صدر اسلام بنی امیه مسلمان نبودند ولی وقتی دیدند که خوان اسلام گسترده تر است فهمیدند بهتر است مسلمان بمانند. حتی در دوران مشروطه و انقلاب اسلامی هم همین داستان تکرار شد. مثلا در دوران مشروطه عده ای از مبارزین مانند حاج آقانورا... فراموش شدند و در عوض عده ای که چندان فعال هم نبودند بزرگ شدند. امام علی(علیه السلام) در آن زمان نمی توانستند مخالفت کنند چون دشمن به لباس خودی درآمده بود فقط لازم بود استقلال خودشان را حفظ کنند که در این راستا به نقل احادیث و سنت پیامبر پرداختند و این یک راه مقابله بود. ما هم امروزه برای مبارزه با اتفاقاتی که رخ داد به انتشار متون و اسناد پرداختیم. بازگرداندن به اصل، حقیقت را روشن می کند. راه دیگر امام برای حفظ استقلال، برخورد سخت و سرد با خلفا بود."   

 نجفی شاکله این فصل کتاب را «بررسی روش امام در برخورد با خلفا» دانست و گفت:"روش حضرت امیر در دوران خلفا یکی سیاست عدم پذیرش اصولی بود و دیگری سیاست راه مصالحه. بدین معنا که اختلاف امام با خلفا در اصول است اما ایشان در مواجهه با آن ها راه مصالحه را پیش گرفته اند. موضوع مهم دیگر این است که امام پس از مرگ عثمان بیعت مردم را نپذیرفت و گفت: «بیعت از آن اصحاب بدر است»، منظور امام از این سخن این است که خلافت چیزی نیست که مردم بخواهند از کسی بگیرند و به کس دیگری بدهند و هدف ایشان زیر سوال بردن خلفای بعدی مانند معاویه است که می خواهند با همین روش به خلافت برسند."

آخرین بحث جلسه پیرامون «انحرافات دینی دوران خلفا» شکل گرفت، دکتر نجفی در این مورد گفت: " خلفا باور داشتند که حق دارند در برخی امور، سنت پیامبر را کنار بگذارند و طبق تشریع ویژه خودشان رفتار کنند. بدعتهایی که آن ها در سیره عملی خود گذاشتند تاثیر دراز مدت فرهنگی داشت. بدین معنا که، با وجود این که بحث تا حد زیادی اقتصادی است اما تأثیرش فرهنگی است. امام با استناد به آیات قرآن هیچ تفاوتی برای عرب و عجم قائل نبود هرچند از سوی اعراب مورد اعتراض قرار می گرفت در حالی که خلفای پیشین از موالی غیر عرب متنفر بودند و در تقسیم بیت المال نیز تبعیض قائل می شدند تا جایی که حتی موالی عرب را از بیت المال آزاد می کردند."