هفدهمین جلسه بررسی کتاب "انسان 250 ساله" با حضور دکتر موسی نجفی و اعضای خانه بیداری اسلامی در هفتم مرداد ماه 1395درخانه بیداری اسلامی برگزار شد. موضوع این جلسه فصل سیزدهم کتاب و بررسی تشکیلات فکری-سیاسی ائمه در دوره انتقال بنی امیه به بنی عباس بود. این دوره شامل دوره امامت حضرت صادق(علیه السلام) و حضرت کاظم(علیه السلام) است. دکتر موسی نجفی مهم ترین مشکل ائمه در این دوران را این گونه توصیف کرد: «ائمه و یارانشان در مبارزه علیه بنی امیه با عباسی ها مشترک بودند و به همین دلیل عباسیان از مختصات کار علویین آگاه بودند. از این رو لازم بود در تشکیلاتشان تشکیلات دیگری تشکیل دهند تا بتوانند مخفی بمانند. از قرائن هم بر می آید که در سرتاسر کشور اسلامی تشکیلات علوی وجود داشته و شیعیان به امام وصل بودند.»

نجفی در ادامه به شرایط اجتماعی و فکری زمان طرح مباحث این کتاب توسط مقام معظم رهبری اشاره کرد و گفت: این کتاب در دوران مشاجرات بر سر کتاب "شهید جاوید و شهید آگاه" نوشته شده ولی موضعش مثل شهید جاوید نیست. یعنی هرچند که سیاسی است ولی حساسیت های شهید جاوید در آن دیده نمی شود. هدف ایشان، تشکیل حکومت علوی است و شیعه کسی است که به مرام و حقانیت امامان اعتقاد دارد و علاوه بر وابستگی فکری به حضرت علی(علیه السلام) و اولادشان، همه امامان را واجب الاطاعه می داند. جذب نیروهای بالقوه، در انتظار فرصت نشستن و اقدام به موقع از ویژگی های شیعه به حساب می آید. سپس و در دوران امام حسن(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) این گروه نه تنها مخالف حکومت بودند بلکه با داشتن بصیرت لازم، ابتکار عمل را به دست گرفتند. شیعیان در تاریخ در همه مراکز حساس اسلامی دیده می شوند و به دلیل داشتن نوعی طراحی و رهبری، به مرور زمان عمیق تر شدند تا مفهوم شیعه شکل گرفت.

 دکتر نجفی در مقاسیه میان حکومت اسلامی در زمان امیرالمومنین(علیه السلام) و جمهوری اسلامی خاطر نشان کرد: در حوزه رهبری امام(علیه السلام) همه مردم زندگی می کردند اما یک عده عادی زندگی می کردند و با شیوه امیرالمومنین(علیه السلام) آشنا می شدند، ولی یک عده در کنار زندگی عملی، اعتقاد نظری هم داشته اند؛ مثل مالک اشتر و حجر و عمار. امروز نیز، همه مردم در سایه حکومت دینی زندگی می کنند، اما برخی فقط عملاً زندگی می کنند و برخی با اعتقاد واقعی به انقلاب اسلامی، در ذیل حکومت دینی قرار دارند.