اژه ای ادیبی شاعر بود که در شعر فارسی «شریفی» تخلص می کرد. بر نسخه ای از شرح نهج البلاغه از ملا فتح الله کاشانی ابیاتی نوشته که تاریخ آن ۱۲ صفر ۱۳۲۹ ق است.
در جریان تحریم تنباکو
با آغاز به کار کمپانی انگلیسی رژی پس از انعقاد قرارداد رژی (انحصار تنباکو و توتون) میان دولت ایران و این کمپانی، اعتراض‌ها آغاز گردید. اصفهان، شیراز و تبریز پیشتاز این اعتراضات بودند1. در اصفهان حاج آقا منیرالدین بروجردی و میرزا علی محمد اژه‌ای به اشاره آقا نجفی اصفهانی برای نخستین بار فتوای تحریم استعمال توتون و تنباکو را صادر کردند2.
آنها از طرف امام جمعه اصفهان تبعید و نفی بلد شدند و آن دو جداگانه به دستور آقا نجفی اصفهانی به سامرا رفته3 و اخبار اصفهان را به میرزای شیرازی رساندند4.
درگذشت
ایشان در ۱۲ صفر ۱۳۳۲ از دنیا رفت و در تخت فولاد دفن شد5.
